| ชื่อโครงการวิจัย/ชื่อเรื่อง | ภาษาถิ่น อ.บ้านลาด จ.เพชรบุรี : จากสำเนียงสู่ประโยคสื่อความหมาย |
|---|---|
| ชื่อนักวิจัย/ชื่อผู้แต่ง | อัจฉรา สว่างแจ้ง |
| เจ้าของผลงานร่วม | ชรินรัตน์ แก้วดวงแสน , อรรจน์ สีหะอำไพ |
| คำสำคัญ | ภาษาถิ่น;เพชรบุรี |
| หน่วยงาน | คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต |
| ปีที่เผยแพร่ | 2559 |
| คำอธิบาย | ภาษาถิ่น อ.บ้านลาด ความโดดเด่นของคำและสำเนียงเกิดจากการกร่อนคำ แปรคำ แปรเสียงของคำ มีความหมายตรงตัวชัดเจนบ้าง ไม่ชัดเจนบ้าง แต่การแปรของภาษาจะไม่ทำให้ความหมายเปลี่ยน คำปฏิเสธ ไม่ จะอยู่หลังคำกริยาและคำกริยานั้นจะต้องผันวรรณยุกต์เป็นเสียงตรี เช่น ไป๊ไม่ หมายถึง ไม่ไป, กิ๊นไม่ หมายถึง ไม่กิน การแปรเสียงคำ เช่น โข หมายถึง มาก, หน่วยเป็นลักษณะนามของผลไม้ เช่น มะนาว 5 หน่วย, หล่อ หมายถึง ริน เท, รา หมายถึง ดึงรั้ง, รถลุน หมายถึง รถเข็น, ดุ๊ หมายถึง สิ (คำหางเสียง เช่น กินดุ๊ หมายถึง กินสิ) |
| ข้อมูลเพิ่มเติม | https://www.youtube.com/watch?v=huwwXamXR6Y |
| สาขาการวิจัย |
|
ภาษาถิ่น อ.บ้านลาด จ.เพชรบุรี : จากสำเนียงสู่ประโยคสื่อความหมาย is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Thailand License.
