| ชื่อโครงการวิจัย/ชื่อเรื่อง | ความเปรียบเกี่ยวกับพระมหากษัตริย์ในวรรณคดียอพระเกียรติสมัยกรุงศรีอยุธยาถึงกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น |
|---|---|
| ชื่อนักวิจัย/ชื่อผู้แต่ง | ปราโมทย์ สกุลรักความสุข |
| เจ้าของผลงานร่วม | - |
| คำสำคัญ | พระมหากษัตริย์;วรรณคดียอพระเกียรติ;สมัยกรุงศรีอยุธยา;สมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น |
| หน่วยงาน | สาขาวิชาภาษาไทย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ |
| ปีที่เผยแพร่ | 2562 |
| คำอธิบาย | กวีใช้กลวิธีเสนอความเปรียบเกี่ยวกับพระมหากษัตรย์ 8 กลวิธี ได้แก่ การใช้ความเปรียบแบบอุปมา การใช้ความเปรียบแบบอุปลักษณ์ การใช้คำเปรียบแบบอติพจน์ การใช้ความเปรียบแบบสมพจนัย การใช้ความเปรียบแบบนามนัย การใช้ความเปรียบแบบปฏิปุจฉา การใช้ความเปรียบแบบการอ้างถึง และการใช้สัญลักษณ์ ส่วนแนวคิดในการใช้ความเปรียบเกี่ยวกับพระมหากษัตริย์พบว่า กวีหรือบุคคลในสังคมมีแนวคิดว่าพระมหากษัตริย์ทรงมีประราชฐานะอันสูงส่งดั่งพระพุทธเจ้า พระโพธิสัตว์ เทพเจ้า ตลอดจนอยู่เหนือสรรพสิ่งทั้งปวง ทรงมีพระคุณสมบัติอันประเสริฐทั้งพระลักษณพระสติปัญญา พระคุณธรรม และพระปรีชาสามารถ ทรงมีสิ่งเสริมพระบารมีที่ยิ่งใหญ่ได้แก่ ทรงมีพระราชทรัพย์อันวิเศษ และความมหัศจรรย์ที่ทรงบันดาล การใช้ความเปรียบเกี่ยวกับพระมหากษัตริย์ได้มีการสืบทอดขนบตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา กรุงธนบุรีเรื่อยมาจนถึงสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น ในกลวิธีการอุปมา อติพจน์ สมพจนัย ปฏิปุจฉา และการอ้างถึง พบพัฒนาการในการใช้ความเปรียบอันแสดงถึงความคิดสร้างสรรค์ของกวี และความเชื่อความศรัทธาที่เปลี่ยนแปลงไปตามบริบทของสังคมตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลายเป็นต้นมา |
| ข้อมูลเพิ่มเติม | http://thesis.swu.ac.th/swuthesis/Tha(M.A.)/Pramote_S.pdf |
| สาขาการวิจัย |
|
ความเปรียบเกี่ยวกับพระมหากษัตริย์ในวรรณคดียอพระเกียรติสมัยกรุงศรีอยุธยาถึงกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Thailand License.
