| ชื่อโครงการวิจัย/ชื่อเรื่อง | อิทธิพลของรูปแบบการลงเสียงหนักและวรรณยุกต์ในภาษาไทยต่อการกำหนดพยางค์เสียงหนักในคำยืมภาษาอังกฤษของนักศึกษาไทยภาควิชาภาษาอังกฤษ |
|---|---|
| ชื่อนักวิจัย/ชื่อผู้แต่ง | สร้อยศิธร อิศรางกูร ณ อยุธยา |
| คำสำคัญ | คำยืม;พยางค์;การกำหนดเสียงหนัก;ในระดับคำ;วรรณยุกต์ |
| หน่วยงาน | คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ |
| ปีที่เผยแพร่ | 2563 |
| คำอธิบาย | การศึกษาความสามารถของนักศึกษาทางภาษาอังกฤษที่แตกต่างกันในการกำหนดการลงเสียงหนักในคำยืมภาษาอังกฤษ ซึ่งจำแนกตามจำนวนพยางค์ออกเป็นคำยืมประเภท 2 พยางค์ 3 พยางค์ และ 4 พยางค์ และยังศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างสามัตถิยะด้านรูปแบบของการลงเสียงหนักในคำยืม พบว่า ในการอ่านคำยืมในประโยค นักศึกษาลงเสียงหนักในคำยืมประเภท 3 พยางค์ได้ถูกต้องมากกว่าคำยืมประเภท 2 พยางค์ และนักศึกษามีปัญหากับการลงเสียงหนักในคำยืมประเภท 4 พยางค์มากที่สุด ส่วนเมื่อให้อ่านคำยืมเป็นคำเดี่ยวๆ พบว่านักศึกษาลงเสียงหนักผิดพลาดมากขึ้นตามจำนวนพยางค์ที่มีเพิ่มขึ้น สำหรับการกาเครื่องหมายเสียงหนักลงในคำเพื่อวัดสามัตถิยะของนักศึกษานั้น พบว่า นักศึกษาใส่เครื่องหมายเสียงหนักในคำยืมทั้ง 3 ประเภทได้ถูกต้องมากกว่าการอ่านออกเสียง |
| ข้อมูลเพิ่มเติม | https://www.dpu.ac.th/dpurdi/upload/public/vmyhg6zgdg08ww40ok.pdf |
| สาขาการวิจัย |
|
อิทธิพลของรูปแบบการลงเสียงหนักและวรรณยุกต์ในภาษาไทยต่อการกำหนดพยางค์เสียงหนักในคำยืมภาษาอังกฤษของนักศึกษาไทยภาควิชาภาษาอังกฤษ is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Thailand License.
